Ik heb onlangs ontdekt dat het niet meer over mij gaat dan wel om anderen vooruit te helpen op hun pad door er gewoon te zijn.
En dat is wat ik je wil meegeven in mijn teksten.
Ik neig vaak naar het informatief zijn maar eigenlijk weet ik dat ik ook in de diepte mag raken.
Het is zo dat ik geboren ben met vier planeten in mijn twaalfde huis. Een astrologisch stellium noemen ze dat. Hierbij ligt de nadruk op wie ik ben en wat ik te brengen heb.
Het is een toegangspoort tot het paranormale en de mystiek, iets wat mij altijd geboeid heeft en waarover zoveel te vertellen is en te ontdekken is. Ik praat daar graag over, ik vind dat intrigerend en tegelijkertijd ook waar.
Het verhaal van het sterretje. Wat gebeurt er als we doodgaan en waar zijn we voor we geboren worden? Ik vertel mijn kinderen altijd dat we uit de sterretjes komen. We zijn van sterrenstof gemaakt. Elk van ons. Ons lichaam bestaat uit dezelfde materie als alle sterren en planeten, tot op het kleinste niveau. Ik geloof ook dat we een energie zijn wanneer we op het kleinste element van een atoom gaan kijken.
Wat daartussen zit is het veld. Wij zijn actief in een veld van energie. Een veld dat continu in beweging is. Een veld dat we niet kunnen zien en moeilijk kunnen meten maar het is er wel. Dat veld noem ik het bewustzijn. Dat veld is altijd aanwezig, het heeft niet te maken met het feit of het tastbaar is of niet. Maar het is er wel. Vanuit de fysica wordt dit soms benaderd als de anti-materie maar dat gaat aan de inhoud voorbij. Want wat is anti-materie? Dat is opnieuw een manier om iets tastbaar te maken, en tegelijkertijd ook niet.
We maken allemaal deel uit van het bewustzijn. We bewegen ons voort in het bewustzijn. Jij en ik. Onze gedachten zijn bewustzijn om microscopische schaal wanneer je het aftoetst aan het groter geheel waarin we zijn. Alle mogelijke andere dimensies bevinden zich ook in dit bewustzijn, alleen op andere frequenties. Deze zijn vaak niet of moeilijk toegankelijk vanuit dit aardse vlak. Enerzijds omdat we ons er niet voor openstellen, anderzijds omdat de aarde een aantrekkingskracht heeft die ervoor zorgt dat wij zowel fysiek als mentaal niet wegvliegen. Weet dat je er ooit wel weer komt, in die hogere dimensies, op het moment dat je je lichaam aflegt. Maar voor velen van ons is dat nu nog niet.
Ik heb heel lang moeite gehad met het concept van hier op aarde te zijn. Ik heb heel lang de vraag gesteld waarom ik hier was. En nu blijkt die vraag niet terecht te zijn. Ik ben hier omdat ik een poort ben tussen dimensies. Ik begrijp dat ik in een verdichting of verlaagde frequentie rond beweeg maar tegelijkertijd ben ik mij bewust van hogere dimensies rondom mij. Want deze zijn niet per se gebonden aan plaats en tijd zoals wij die hier op aarde lineair ervaren.
We bekijken de cyclus van het leven vaak te eenzijdig. Je wordt geboren, je leeft en je sterft. Dat is inderdaad een cyclus, de cirkel is dan rond, toch hier. Onze focus ligt op het verlengen van die cyclus, op gezondheid, op welvaart , en in mindere mate op welzijn terwijl we hier zijn. En net daar is waar je focus op zou moeten liggen. Hoe verhoog ik mijn welzijn in de periode dat ik hier ben. Hoe zorg ik voor mijn lichaam? Hoe zorg ik ervoor dat ik blijf groeien als mens en evolueer. Hoe bereid ik mij voor op het moment dat ik terug mag vertrekken? Wanneer is de fase hier afgerond? Je hoeft hier niet voor weg te lopen want die fase komt wanneer jij hier klaar bent. Zo eenvoudig is dat. Alleen moet je met je hoofd hierrond geraken. Pittige woorden lijkt mij.
Maar waarom zien we dan de aandacht voornamelijk op werk liggen, op sociale engagementen, op het moeten van dingen, op overleven en waarom zijn we niet meer als mens bezig met de vragen: wie ben ik, wat heb ik nog te leren, hoe verhoog ik mijn frequentie? Wat is frequentie eigenlijk? Wat is mijn bewustzijn,? Hoe bewust ben ik? Luister ik wel naar mijn gevoel? Of blijf je afhangen van die aardse frequenties?
Religies hebben ons indertijd een houvast gegeven, en voor velen is dat vandaag de dag nog zo. Omdat het algemene bewustzijn veel lager lag. Maar we komen in een versnelling van evolutie en tijd als mensheid. Dat hebben we al meermaals mogen ervaren. Technologische ontwikkelingen, economische ontwikkelingen,.. maar wat met onze menselijke en spirituele ontwikkelingen? Blijft dit achter? Voor wie is het tijd om te komen? Voor wie is het tijd om te gaan? Er is al veel gesproken over indigo kinderen en the third wave people zoals ze genoemd werden door wijlen Dolores Cannon. Ze zijn hier om het bewustzijn van de aarde en de mensheid naar een hoger niveau te tillen. Maar toch houden we als geheel krrampachtig vast aan wat we kennen, wat we geloven dat waar is. Wat is realiteit? Wat is waarde?
Wat is belangrijk? Wat is echt belangrijk?
Ik vertel je vandaag dat jij dat bent, dat ik dat ben, als mens, voor wie je bent, voor hoe je omgaat met de ander vanuit wederzijds respect. In essentie zijn we allemaal verbonden, zijn we allemaal elkaar, zijn we allemaal bron. We onderscheiden ons hier op aarde door ego.
Ego zorgt voor individualisatie en is in staat om de connectie met elkaar te verbreken. Ego maakt ons kortzichtig en beperkt onze belevingswereld. Ego verbergt onze kern en onze ware toedracht. Ego blokkeert je evolutiepad, het is een hindernis.
Is ego daarom per definitie slecht? Nee, want in zeker mate heb je het nodig om te kunnen functioneren hierop aarde. We leven nu eenmaaal op een planeet of in een dimensie die vertraging van trilling veroorzaakt. Wat je zou noemen een gematerialiseerde wereld.
Om in die “zwaarte” te kunnen leven heb je ego nodig om de praktische zaken te kunnen regelen. Maar dit is niet wie jij in essentie bent.
Jij bent in essentie ziel die hierop aarde gebonden is aan een lichaam. Een ziel die de mogelijkheid heeft om gewild of ongewild de dimensies te overstijgen wanneer je bewustzijn hierop afgestemd is.
Maar zolang hier geen bewustzijn van is , beperkt je jezelf om te evolueren.
Velen van jullie zijn nog niet klaar om die beleving open te trekken. Filosofen proberen licht te werpen op wie we zijn als mens, vaak vanuit het aardse perspectief, spirituelen proberen de verlichting aan te reiken maar weinigen begrijpen echter de essentie.
Waarom mediteer je? Wat probeer je hiermee te bereiken? Waarom geloof je? Wat wil je hiermee bereiken? Waarom ontken je een groter bewustzijn? Omdat je het niet begrijp?
De grote denkfout die wordt gemaakt is om alles te willen kunnen verklaren. Hoewel we onderworpen zijn aan de aardse wetmatigheden op vlak van fysica en chemie, waarmee we een groot deel van het functioneren kunnen verklaren, zijn we ook onderworpen aan grotere wetmatigheden. Denk maar aan de quantum fysica, waar de voorbij jaren veel onderzoek naar is gebeurd. De moeilijkheid zit hem in het ook hier willen verklaren wat er gebeurt. En dan loopt men opnieuw vast op het bewustzijn.
Bijvoorbeeld het dubbele spleet experiment van waarbij atomen afgevuurd worden door spelen tegen een plaat. Het ontstane patroon is verschillend afhankelijk van het feit of er iemand kijkt of niet. Welke kracht is hier aan zet?
Is het bewustzijn? Of het een meetbare energie?
Loskomen van het theoretisch willen verklaren van elke gebeurtenis is moeilijk. Het overstijgen van je kennen en weten is vaak niet aanvaardbaar omdat we geen handvaten of teugels hebben en omdat voor velen de geloofwaardigheid niet gestaafd is. Maar de vraag die ik mij dan stel is in hoeverre is dit nodig?
Ik hoeverre moet je alles kunnen verklaren wat gebeurt? In hoeverre ben je in staat om aan te nemen dat er andere invloeden zijn waarover jij geen boek voor handen hebt die dit tot in detail kan onderbouwen.
De noodzaak voor objectieve verklaring heeft twee luiken. Nieuwsgierigheid en angst. Nieuwsgierigheid ontstaat vanuit speelsheid en gezonde positieve interesse. Maar betekent ook het opnieuw kunnen loslaten of durven aanpassen. Angst is deterministisch en gaat voorbij aan het ontwikkelen van de bewustzijnsgroei. Angst is laag in frequentie. Angst is op zoek gaan naar die houvast voor hetgeen wat je niet kan verklaren.
Je hoeft echter niet bang te zijn want zelfs als je het zou begrijpen gaat de evolutie toch gewoon verder. Net zoals jij en ik ook onze cyclus gewoon moeten doorlopen.
Maak je er een spel van om met je eigen aardse en zielencyclus aan de slag te gaan of geef je je over aan ego en angst ?
Aan jou de keuze.